En toen was ik na een paar dagen zwelgen wel weer toe aan iets gewoons. Even niets dat op een amuselepel moet worden opgediend, dat urenlang moet trekken of dat uitleg behoeft. Gewoon normaal voer dus. En dus opperde ik iets met piepers en toen antwoordde mijn jongste zoon iets dat mijn hart deed zwellen van trots. Hij vroeg om “die broccoli, die geroosterde, die ik zo lekker vind”. Mijn zoon vroeg om Ottolenghi-broccoli! Met gefrituurde knoflook en peper! En ik had hem niet eens gedwongen, geslagen of omgekocht!
En zo aten we op deze doordeweekse zaterdagavond een pan met piepertjes, Croma-ballen in Maggi-jus, voor mij witlof met een papje en versch geraspte nootmuskaat (probeer het eens, koop zo’n noot en rasp ‘m vers over je witlof, bloemkool, snijbonen of warme choco en je proeft ineens een veel intensere, warmere smaak) en daarbij dus geroosterde broccoli met knoflook & Spaanse peper. En omdat mijn zoon ook nog om “gewone” komkommersalade vroeg, stond er ook nog een schaal op tafel met geschaafde komkommer met een dressing van balsamico-azijn, gembersaus en extra vergine olijfolie. En omdat het vakantie was, maakten we het restje Bastognekoeken-ijs ook maar meteen op.
Allemaal heel gewoon dus. Godzijdank is het snel weer Oud & Nieuw.
Gelijk heb je! Even wat gewoons na de feestdagen, heerlijk! Bij mij staat er vanavond oerhollandse erwtensoep met brood op het menu; lekker bijkomen van al die ingewikkelde en overdadige gerechten.
MMMM, erwtensoep. Goed idee!
Het was heerlijk 🙂